به نام عشق

وقتی از شلمچه برگشتیم سبکی هایم به سنگینیه تلخی تبدیل شد هر چه را که رشته بودم پنبه کردم با عصبانیت بی جا طعم شیرین سفر را با طعم گس و تلخ پشیمانی عوض کردم از دیشب بغض داشتم با اینکه عذرخواهی کردم و حلالیت طلبیدم اما ته دلم راضی نبود از خودم عصبانی بودم دمدمای غروب وقت اذان که رفتم توحیاط پدری وضو بگیرم با صدای اذان بغضم ترکید و های های گریه کردم اونقدر که به هق هق افتادم خدایااااااااااااا من از این سگ درونم خسته ام خدایااااااااااااااا منو ببخشش شهدا منو ببخشید که نتونستم این چند روزو تحمل کنم لعنت بر خشم و غضب من میتونستم که هنگام دادو بیداد بچه ها سکوت کنم و بیام رو صندلی بشینم و وقتی عصبانیتم کم شد برگردم و باهاشون صحبت کنم اما...فشارهای تذکر این و اون نذاشت که این سکوت روز اولی رو ادامه بدم کلی به خدا التماس کردمممممم خدایا منو ببخش خدایا کمکم کن تا بتونم صبر و تحملمو بالا ببرم خدایا از دیروز تا حالا سنگینم..سنگین هر کس مپرسه چطور بود ؟ غمی عمیق بر دلم میشینه به نام عشق...

چقدر زوووود گذشت چقدر اینروزها زود میگذره احساس میکنم خدا هم خسته شده اونقدر تند تند روزا رو شب و شبا رو به روز میرسونه تا دنیا تموم بشه دیگه همه چی تکراری و خسته کننده شده آدمه همو میکشن و همدیگه رو زجر میدن ، حرمتها از بین رفته ، همه سر به زیر شدن چون سراشون تو گوشیه ، ارتباطها کم شده و قلبها یخی تو این هیر و ویر شانزده روز قبل محمدرضا به دنیا اومد  عزیزم چه نمکی و بامزه ساکت و نجیب همونقدر که خوشحال شطم غصه دار هم شدم چون عقب افتادم  از روال طبیعی زندگی عقب افتادم و امروز هم هشتمین نوه به دنیا اومد  سامی به دنیا اومد و خبر تولدش تو گروه مخابره شد و عکسهاش عزیزم چه خوشگل چه بانمک شیطنت از چشماش میبارید  همه تبریک گفتن و قلب گذاشتن حتی من اما در پس همه ی ابراز محبتها و عزیزم گفتنها سیل اشک بود که از چشمام میبارید خدایا! اگه تو این گره کور رو وا نکنی محبورم خودم وا بکنم ...وا کردنی،که تهش معلوم نیست  خدایا کمک کن زندگیم خراب نشه خدایا تو که خیر و خوبی بنده هاتو میخوای التماست میکنم این گره رو وا کن  خدایا من به رحمتت امیدوارم  به نام عشق...